Schoonhoven و همكارانش در دانشگاه ليدن در هلند ارزش الكتروكوكلئوگرافي TT در كودكان مبتلا به اختلال شنوايي شديد را بررسي كردند. در اين گروه برگزيده، شدت كاهش شنوايي مانع از برآورد مطمئن باقيمانده شنوايي، با تست ABR مي شود. الكتروكوكلئوگرافي با تن برست در فركانسهاي اكتاوي 500 تا 8000 هرتز برانگيخته شد. افراد مورد بررسي 126 كودك در رنج سني كودكان بين 1 تا 5/2 سالگي بودند. خيلي از كودكان 4 تا 5 ساله يافته هاي اديومتري رفتاري قابل ترديدي داشتند كه به علت عقب ماندگي ذهني آنها بود.
Schoonhoven و همكاران در ارتباط بين ارزيابي رفتاري و ارزيابي از طريق الكتروكوكلئوگرافي آستانه شنوايي و نيز در برخي گزارش مورد ها، پراكندگي مشاهده كردند. آستانه هاي رفتاري برتر از آستانه هاي تخمين زده شده توسط الكتروكاكلئوگرافي بود. معدل خطا براي الكتروكاكلئوگرافي در مقابل آستانه هاي رفتاري دسي بل بود. نويسندگان توضيحاتي را براي اين تفاوت ارائه دادند يك مسئله اين بودكه احتمالا آستانه هاي رفتاري، در مورد كاهش شنوايي برآورد بيش از اندازه كرده اند. اين امر در بيماراني كه
توضيح احتمالي ديگر اين است كه تخمين استانه الكتروفيزيولوژيك در بعضي از افراد با اجزاء Preneural الكتروكاكلئوگرافي صورت مي پذيرد در صورتيكه تخمين رفتاري آستانه بستگي به عملكرد عصب است.
نويسندگان اين احتمال را طرح كردند كه محروميت شنوايي سالهاي قبل از مدرسه، باعث تكامل ناكافي سيستم عصبي مركزي خواهد شد. ارزيابي هاي الكتروكاكلئوگرافي يافته هاي جالب ديگري نيز به دست داد.
علي رغم مقدار كاهش شنوايي در برخي از كودكان تقريبا در همه گوشها، CM ثبت گرديد و نيز الكتروكاكلئوگرافي ثبت شده با تكنيك TT در اغلب كودكاني كه ABR نداشتند ثبت گرديد. توضيح منطقي اين پديده اين است كه الكتروكاكلئوگرافي يك پاسخ ميدان نزديك (Near field) با دامنه بزرگ است، در صورتيكه ABR يك پاسخ ميدان دور (for field) با دامنه قابل توجه كوچكتر است. از آنجا ك دامنه الكتروكاكلئوگرافي و سطوح شدت سيگنال بالاتر براي محرك تن برست در مقابل كليك بالاتر بود، برآوردهاي وابسته به فركانس آستانه هاي شنوايي اغلب به دست مي آيد.