انواع سمعک زیمنس هوشمند

فواصل بین سنبله در نورون ها در آن محل نشانگر فرکانس هامونیک است. فواصل به صورت اعداد صحیح مضرب 2.5 میلی ثانیه نمایان می شوند. هر دو روش بدست آوردن اطلاعات ممکن است به سیستم شنوایی این امکان را بدهد که هامونیک 400 هرتز را تشخیص دهد.

سیستم شنوایی ممکن است شامل یک تشخیص دهنده ی الگو باشد و از فرکانس های موجود در عناصر سمعک زیمنس هوشمند حل شده، نواک پایین صدای پیچیده را تعیین کند. در اصل، تشخیص دهنده ی الگو سعی در پیدا کردن مجموعه ای از هامونیک ها دارد که بهترین مورد مشابه را به عناصر فرکانس موجود می دهد. فرکانس اساسی این مجموعه، نواک را تعیین می کند. برای مثال، تجزیه و تحلیل اویه فرکاس های 800، 1000 و 1200 هرتز را نشان میدهند. فرکانس اساسی که هامونیک های آن با این فرکانس ها تطابق داشته باشه، 200 هرتز است. نواک دریافتی به این فرکانس 200 هرتزی مربوط می شود.

شبیه سازی پاسخ های پردهی اصلی به تکانه های دوره ای 200 پالس در ثانیه /  شکل موج ورودی در پایین نشان داده شده است و تکانه ها هر 5 ثانیه رخ می دهند. اعداد سمت چپ فرکانس هایی را که مربوط به حداکثر تحریک ممکن در پرده اصلی می شوند را نشان می دهند. شکل موج که در اینجا وجود دارد، به عنوان تابعی از زمان در مقابل آن عدد وجود دارد.

توجه داشته باشید که فرکانس اساسی همیشه بالاترین مقدار ممکن را که در تجزیه و تحلیل اولیه مناسب است را دارد. برای مثال، فرکانس اساسی 100 هرتز هامونیک های 800، 1000 و 1200 هرتز را هم خواهد داشت اما نواک آن که به 100 هرتز مربوط باشد، شنیده نمی شود. همچنین باید توجه کرد که وقتی تن پیچیده ای شامل تنها دو یا سه هامونیک پایین است. بعضی از افراد که به آنها "شنوندگان تحلیلی" میگویند، این نواک پایین را نمی شنوند ولی در عوض، نواک هایی را ه به تک تک هامونیک ها ارتباط دارد را می شوند. بعضی دیکر که به آنها "شنوندگان مصنوعی" میگویند، غالبا نواک پایین را می شنوند. وقتی هامونیک های زیادی وجود داشته باشند، نواک پایین معمولا تنها چیزی است که شنیده می شود.